چقدر خوب بود اگر می‌شد درد عاشورا را به جان یک عده انداخت. به جان آن عده‌ای که جان آدم‌ها بازیچه‌ی بازی‌های قدرتشان است، به جان آن عده‌ای که انگار باورشان نشده که مردم سوریه و یمن درد می‌کشند؛ که علی اصغرهای بسیاری در این جنگ‌ها کشته می‌شوند و رقیه‌های بسیاری آواره؛ که زینب‌ها بی‌برادر می‌شود و سکینه‌ها بی‌پدر؛ که دست‌ها و سرها و چشمها؛ که سینه‌های سوخته و قلب‌های شکسته و جان به زمین ریخته.
از همه‌ی پیام‌های عاشورا، کاش فقط یک پیامش را می‌شد به جهان صادر کرد:
جنگ برای بیگناهان درد دارد.
